HZ. MUHAMMED’İN ÇAĞRISI: MEKKE DÖNEMİ

[b style="color: rgb(3, 3, 3); font-family: Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 15px; text-align: justify; background-color: rgb(155, 170, 191);"]1.İSLAM DOĞDUĞU ORTAM
[/b]İslam’ın ilk çıktığı dönemde Mekke'de ve Arabistan Yarımadası'nda huzursuzluk ve düzensizlik egemendi. Azgınlık ve sapkınlık ileri derecelere ulaşmıştı. Haksızlık yapmak, haksızlığa uğramak her an görülen uygulamalardı. Bu dönemde dünyanın genel görünümü de böyleydi. insanlar, genellikle peygamberlerin gösterdiği yoldan uzaklaşmışlar, kötülük dolu bir hayata dalmışlardı. Güçlüler haklı, güçsüzler haksız olmuştu. Adalet kalmamıştı. insana ait her türlü değer yozlaşmıştı. insanca yaşanacak bir ortam bulmak zordu. insanların azgınlığı ve sapkınlığına en açık örneklerden biri ise şudur: insan yerine bile konulmayan, yeni doğmuş kız çocukları diri diri toprağa gömülüyordu. Cansız nesnelerden yapılmış putlara Tanrı diye tapılıyor, tanrılar adına nice cinayetler işleniyordu.
2. HZ. MUHAMMED’İN ÇAĞRISI: MEKKE DÖNEMİ 
2.1.İlk Vahiy: Yaratan Rab’inin Adıyla Oku !
Hz. Muhammed, 610 yılında 40 yaşına girmişti. O günlerde kalbinde farklı duygular belirmişti. Rüyalar görüyor, gördüğü rüyalar aynen çıkıyordu. Henüz kendisine peygamberlik tam olarak gelmemişti, ama bu son zamanlardaki değişiklikler onun belirtileri idi. Allah, kulu Muhammed'i elçiliğe hazırlıyordu. 
Peygamberimiz, 610 yılının Ramazan ayında Hıra mağarasına çekildi, Ramazan ayının yirmi yedinci gecesinde bazı sesler işitti. Sağına soluna bakındı, kimseyi göremedi. Bu sırada mağaranın içi bir ışıkla doldu. 0, bu olaylar karşısında baygınlık geçirdi. Kendisine geldiğinde karşısında birisi durmaktaydı. Bu, Cebrail'di. Peygamberimize ilk vahiyleri getirmişti.
Cebrail, Hz. Muhammed'e ''Oku!'' dedi. 0 ise ''Ben okuma bilmem!'' cevabını verdi. Aynı konuşma üç kez tekrarlandı. Bu arada Cebrail, peygamberimizi kucaklayarak sarstı ve okuması gereken ilk ayetleri ezberletti. Bunlar Alak suresinin ilk beş ayeti idi. Anlamları şöyledir: ''Yaratan Rabbinin adıyla oku! 0, insanı bir kan pıhtısından yarattı. Oku! insana bilmediklerini belleten, kalemle (yazmayı) öğreten Rabbin en büyük kerem sahibidir.
Peygamberimiz ilk ayetleri aldıktan sonra uzun bir süre vahiy alamadı. Sanki Allah, onu dinlendiriyordu. Zaten onun bu dinlenmeye ihtiyacı vardı. Bir insan olarak, ilk defa bir melek ile karşılaşmış ve Allah'tan emirler almıştı. Bundan dolayı şaşkınlık geçirmişti.