[b style="color: rgb(3, 3, 3); font-family: Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 15px; text-align: justify; background-color: rgb(155, 170, 191);"]2.1.EbuHanife
[/b]Asıl adı Numan bin Sâbittir. İmam Azam (büyük İmam) lakabıyla tanınır. 699’de Küfe’de doğdu. 767 yılında Bağdat’ta vefat etmiştir. Ticaretle uğraşan zengin bir ailenin çocuğu idi. Küçük yaşta Kur’an-ı Kerim’i ezberlemiştir. Devrin seçkin âlimlerinden Arapça, sarf, nahiv ve şiir dersleri almıştır. Hocası Hammad bin Süleyman vefat edince onun yerine ders vermeye başladı. Yetiştirdiği öğrencilerin sayısı binlerle ifade edilmektedir.
Hanefi mezhebinin kurucusu sayılır. Vefatından sonra fetvaları yazılmış ve sistemleştirilmiştir. En önemli eserlerinden biri, inanç esaslarının sistematik hale getirildiği “Fıkhu’l- Ekber” dir.
Ebu Hanife’nin göze çarpan ilk özelliği akılcılığıdır. Kur’an ve sünneti yorumlarken aklın ilkelerini göz önünde bulundurmuştur.
Türklerin büyük çoğunluğu ile Irak, İran, Afganistan ve Pakistan’da yaşayan Müslümanların pek çoğu Ebu Hanife’nin (Hanefi) mezhebindendir.