İslamiyet öncesi dönemde Türkler Orta Asya’da göçebe bir toplumdular. Kabileler halinde yaşayan Türklerin tek bir hükümdarı vardır. Bu hükümdara hakan veya kağan denilirdi. Önemli günlerde şölen veya toy denilen tören düzenlerlerdi. Bu törenlerde kopuz isimli müzik aletiyle şiirler söyleyen ozan, şaman, kam denilen şairler bulunuyordu. Bu ozanlara söyledikleri şiirlerin genel özellikleri şunlardır;
Kopuz eşliğinde okunmak için söylenmiştir.
Hece ölçüsü kullanılmaktadır.
Kullanılan nazım birimi dörtlüktür.
En çok redif ve yarım kafiyeden yararlanılmıştır.
Diğer dillerin etkisinden uzak saf sade bir Türkçe kullanılmıştır.
Yazıya geçirilmemiş ya da çok geç geçirilmiştir.
En çok tabiat, aşk, kahramanlık kavramları işlenmiştir.
İslamiyet öncesi Türk şiirinin çeşitleri destan, koşuk ve sagudur.
Konu: İslamiyet Öncesinde Coşku Ve Heyecanı Dile Getiren Metinler (Şiirler) 